Μπορεί να είναι Αύγουστος, μπορεί η θάλασσα να σε καλεί και οι φίλοι να διεκδικούν την παρουσία σου, εσύ όμως κλείνεσαι, αποφεύγεις τις συναναστροφές, σα να φοβάσαι την έκθεση στη ζωή.
Μπορεί να είσαι προετοιμασμένος, να έχεις επενδύσει χρόνο και κόπο για την προετοιμασία μιας εργασίας, όταν όμως έρχεται η ώρα να μιλήσεις σχετικά με αυτήν σε κοινό, όλα να φαντάζουν μάταια και απειλητικά.
Αρκετοί συνομήλικοί σου αναφέρουν συχνά κατά τις συμβουλευτικές συναντήσεις, ένα είδος φοβίας, θα έλεγα «κοινωνικής», η οποία τους στερεί την χαρά της συμμετοχής σε δραστηριότητες και καταστάσεις σύμφωνα με τη δική τους παραδοχή, ευχάριστες ή καταλυτικές για την πρόοδο και την εξέλιξή τους.
«Νιώθω λες και οι γύρω παρατηρούν εμένα…
Τότε αισθάνομαι άβολα και συχνά μειονεκτικά…
Αρκεί η σκέψη της έκθεσής μου στα μάτια των Άλλων, για να βιώσω άγχος, να κοκκινίσω, να ζαλιστώ, να δυσφορήσω σωματικά και να χάσω την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου…
Προτιμώ να μένω στο σπίτι, να βρίσκομαι σε χώρους με λίγα άτομα, να μην συμμετέχω σε δράσεις όπου συνυπάρχουν πολλοί άνθρωποι, ακόμα κι αν πρόκειται για δράσεις της φοιτητικής μου ιδιότητας, όπως η παρουσίαση μιας εργασίας σε ακροατήριο…
Δυσκολεύομαι να προσεγγίσω το άλλο φύλο καθώς δεν αντέχω στην ιδέα ο Άλλος να με κοροϊδέψει ή να με απορρίψει…
Γιατί άραγε μου συμβαίνει αυτό;»
Ίσως κάποτε βίωσες μια εμπειρία τραυματική η οποία σε έκανε να αμφισβητήσεις την αξία του εαυτού σου.
Ίσως παρατήρησες να συμβαίνει αυτό σε έναν γνωστό ή αγαπημένο σου άνθρωπο.
Ίσως μεγάλωσες ακούγοντας πόσο ντροπή είναι να εκτίθεται κανείς, πόσο σημαντικό είναι να είμαστε πάντα αρεστοί και αποδεκτοί από όλους, ότι όταν δεν πετυχαίνεις έναν σκοπό θεωρείσαι ανάξιος και αναποτελεσματικός.
Ίσως διαθέτεις μεν αυτοπεποίθηση αλλά στερείσαι ικανοποιητικής αυτοεκτίμησης, με αποτέλεσμα να κρίνεις θετικά τον εαυτό σου αποκλειστικά μέσα από επιτυχίες και επιτεύγματα.
Ίσως όλα τα παραπάνω, ίσως κανένα από αυτά.
Όπως και να έχει, το ζήτημα είναι πως αυτό το είδος «φοβίας» και οι σκέψεις που το ακολουθούν περιορίζει τη δυναμική σου , εκμηδενίζει τις επιλογές σου, κλέβει στιγμές ευτυχίας και χαράς και κυρίως, επιβεβαιώνει την έλλειψη της δεξιότητάς σου να αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά τις καταστάσεις.
Δεν ξέρω κατά πόσο νομίζεις ότι σου αξίζει να βιώνεις το παραπάνω, παρότι αντιλαμβάνομαι πως κάτι ενδεχομένως σου εξυπηρετεί.
Προσωρινά.
Μην το αφήσεις να στεριώσει , αντιμετώπισέ το άμεσα για να μπορείς να διακρίνεις κομμάτια του εαυτού σου που πιθανότατα έχεις αφήσει αναξιοποίητα.
Η Μονάδα Στήριξης Φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου και η Υπηρεσία Συμβουλευτικής και Στήριξης, είναι δίπλα σου, ώστε με συνεργασία, να κάνεις τον προσωπικό σου σχεδιασμό μιας καθημερινότητας που θα σε φέρει πιο κοντά σε όσα είσαι και όσα επιθυμείς.
Ελένη Άννα Καλούδη
Υπεύθυνη Συμβουλευτικής Φοιτητών
Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση».
