Είναι συχνά τα ερωτήματα σχετικά με την ψυχική υγεία των φοιτητών, συχνές και οι εικασίες, συχνές και οι αυθαίρετες διαπιστώσεις.
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι πως ναι, οι φοιτητές, ως άνθρωποι κι αυτοί, αντιμετωπίζουν όπως είναι φυσικό, ψυχολογικές δυσκολίες που τους οδηγούν σε αδιέξοδα και σύνθετες καταστάσεις.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ψυχολογικά ασθενείς, οι δυσκολίες δεν ταυτίζονται με τα «προβλήματα» ούτε σημαίνει ότι είναι περισσότερο ψυχικά ευάλωτοι, από ένα παιδί, ένα γονέα, έναν ενήλικα ή ανθρώπους στην τρίτη ηλικία.
Οι ψυχολογικές δυσκολίες, όπως και τα ψυχικά αποθέματα, αφορούν όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, μορφωτικού επιπέδου ή κοινωνικής προελεύσεως.
Έρχονται συνάμα με την ίδια την ύπαρξη και σηματοδοτούν την ανάγκη ενός ευρύτερου συστήματος στο οποίο το άτομο ανήκει να προβληματιστεί για τον τρόπο λειτουργίας και τον τρόπο επικοινωνίας των μελών του.
Ο εκάστοτε φοιτητής, είναι παιδί ενός γονέα, φίλος ενός φίλου, μαθητής ενός δασκάλου, αποδέκτης κοινωνικών συνθηκών, έχει βιώσει εμπειρίες, σχέσεις και καταστάσεις που επηρεάζουν τόσο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει όσο και το ενδυναμωμένο μέρος της προσωπικότητάς του.
Ψυχικά αποθέματα και ψυχικές δυσκολίες μπορούν να συνυπάρχουν, συν διαμορφώνονται και συν εξελίσσονται.
Μάλιστα, η απόφαση ενός φοιτητή να λάβει συμβουλευτική υποστήριξη ή κάποιου άλλου είδους υποστήριξη σε μια φάση ζωής απαιτητική, μεταβατική και περίπλοκη, αποτελεί ένδειξη αυτογνωσίας, ωριμότητας και θέλησης , στοιχεία σημαντικά για μια ευέλικτη και ανθεκτική προσωπικότητα.
Ελένη Άννα Καλούδη
Υπεύθυνη Υπηρεσίας Συμβουλευτικής
Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση».
