Όλοι μας κάποτε έχουμε αναρωτηθεί…ή θα αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που θα μας έκανε ευτυχισμένους…τι είναι αυτό που θα μας έκανε να πούμε «τώρα είμαι καλά, δε χρειάζομαι κάτι άλλο…προς το παρόν  τουλάχιστον!». Συχνά, ωστόσο, η ζωή μας, η καθημερινότητα, μοιάζει με αγώνα  δρόμου. Τρέχουμε να προλάβουμε υποχρεώσεις, να κλείσουμε εκκρεμότητες, να μην αφήσουμε ευκαιρία να πάει χαμένη, γιατί… αλλοίμονό μας! Άραγε σε όλο αυτό το τρέξιμο, ποιον τελικά θέλουμε να ικανοποιήσουμε; Εμάς τους ίδιους ή μήπως τελικά παλεύουμε για να ακούσουμε ένα «μπράβο, τα κατάφερες», «είμαι περήφανος/η για σένα»; Και πώς νιώθουμε, όταν παρά τον αγώνα και την προσπάθειά μας, ανακαλύπτουμε ότι οι άλλοι δεν είναι ευχαριστημένοι, σαν να μην ήταν αρκετό, σαν πάντα να χρειαζόταν κάτι παραπάνω…

Για όλους εμάς λοιπόν, δώρο για τον «αγώνα» η παρακάτω ιστορία:

«Τι  είναι ευτυχία;»

«Πες μου, πατέρα, ποιο είναι το μυστικό για να είσαι ευτυχισμένος» ρωτά ένα παιδί τον πατέρα του.  

Ο πατέρας ζητά από το γιο του να βγουν από το σπίτι και να πάνε μια βόλτα με τον γάιδαρό τους. Ανεβαίνει στον γάιδαρο και ο  γιος  τον ακολουθεί με τα πόδια. Μόλις οι άνθρωποι του χωριού τους βλέπουν, σχολιάζουν: «Μα τι κακός πατέρας, που υποχρεώνει τον γιο του να πηγαίνει με τα πόδια!»

«Ακούς γιε μου τι λένε;» λέει ο πατέρας. Ας γυρίσουμε σπίτι.

Την επόμενη βγαίνουν ξανά. Ο πατέρας ανεβάζει τον γιο του στην πλάτη του γαϊδάρου και εκείνος περπατάει δίπλα του. Οι άνθρωποι του χωριού μόλις τους βλέπουν λένε πάλι: «Τι ανάγωγο παιδί! Δε σέβεται τον πατέρα του που είναι  πεζός και αυτό, μικρό παιδί, να είναι καβάλα στον γάιδαρο!»

«Άκουσες γιε μου, ας γυρίσουμε σπίτι».

Την άλλη μέρα ανεβαίνουν πατέρας και γιος καβάλα στον γάιδαρο και βγαίνουν. Οι συγχωριανοί τους, όταν τους βλέπουν να περνούν, λένε: «Καλά, δεν το λυπούνται το φτωχό το ζώο και το  φορτώνουν έτσι;»

«Ας  γυρίσουμε στο σπίτι.» λέει ο πατέρας.

Την επόμενη βγαίνουν κουβαλώντας οι ίδιοι τα εμπορεύματά τους για το παζάρι και ο γάιδαρος τους  ακολουθεί, χωρίς να κουβαλάει τίποτα. Οι άνθρωποι του χωριού λένε πάλι: «Καλά, ο κόσμος γύρισε ανάποδα! Οι ίδιοι φορτώθηκαν τα πράγματά τους, σαν γαϊδούρια».

Παίρνουν ξανά το δρόμο για το σπίτι. Όταν φτάνουν, ο πατέρας λέει στο γιο του: «Με ρώτησες πριν από λίγες μέρες ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας. Αυτές τις ημέρες έμαθες ότι ανεξάρτητα με το τι κάνεις,  θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα βρει κάτι να πει…Λοιπόν, γιε μου, το μυστικό της ευτυχίας είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Τότε μόνο θα είσαι ευτυχισμένος!».

Ιστορία από: Καραντάνα, Π., Φιλίππου Δ. (2010). Ιστορίες για να ονειρεύεσαι, παιχνίδια για να μεγαλώνεις για εμψύχωση βιωματικών ομάδων προσωπικής ανάπτυξης. Εκδόσεις Καστανιώτη.

Μαρία Σαγιαδινού

Κλινική Ψυχολόγος