Ένα κείμενο προβληματισμού , ενθάρρυνσης και αλλαγής της οπτικής γωνίας που συνήθως αναλύουμε τα δεδομένα..

Έχεις παρατηρήσει ποτέ ότι οι άνθρωποι συνηθίζουμε να εστιάζουμε διαρκώς στα αρνητικά στοιχεία της ζωής μας; Αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα μας, της εξωτερικής μας εμφάνισης, των δεξιοτήτων που διαθέτουμε ή έχουμε αποκτήσει.

Αρνητικά στοιχεία στην καθημερινότητά μας, στις σχέσεις με τα πρόσωπα της οικογένειάς μας, τους φίλους μας, τον σύντροφό, τον δάσκαλο, τον συνεργάτη.

Αρνητικά στοιχεία στον εκπαιδευτικό χώρο που ανήκουμε, αρνητικά και στον επαγγελματικό χώρο που απασχολούμαστε..

Αρνητικά ακόμη και στο πως αξιοποιούμε τον ελεύθερο μας χρόνο..

Αρνητικά και στην εναλλαγή των εποχών του χρόνου… «Πολλή ζέστη το καλοκαίρι…πολύ κρύο το χειμώνα»…ή ακόμα καλύτερα… «Να, μπήκε ο χειμώνας κι ακόμα ζέστη κάνει.., Θεέ μου , μίκρυνε και η μέρα»..

Και αναρωτιόμαστε, είναι άραγε κάτι στο DNA μας που μας ωθεί στο να εστιάζουμε στα αρνητικά ή μήπως έχουμε βαλτώσει σε ένα τρόπο αρνητικών σκέψεων;

Εσύ, τι νομίζεις;

Μήπως ανήκεις στην ομάδα αυτών που θεωρούν ότι είναι λίγο το ένα, λίγο το άλλο;

Δεν αποκλείεται να είναι και έτσι λοιπόν…

Το ζητούμενο όμως δεν είναι το γιατί σκεφτόμαστε κυρίως τα αρνητικά.

Το ζητούμενο είναι, πότε σκεφτόμαστε αρνητικά, πώς σκεφτόμαστε αρνητικά, υπό ποίες συνθήκες σκεφτόμαστε αρνητικά , με ποιους βρισκόμαστε ή ποιους έχουμε στο νου μας όταν σκεφτόμαστε αρνητικά.

Καλά το κατάλαβες, προηγήθηκε μια εκτενής παρήχηση του «π», που στόχο έχει να σε βοηθήσει να σκεφτείς με ένα διαφορετικό από τον συνηθισμένο τρόπο.

Συνήθως σκεφτόμαστε «Γιατί;».

Αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνει κάτι, γιατί νιώθουμε κάπως, γιατί συμπεριφερόμαστε με κάποιον τρόπο, γιατί…εστιάζουμε στα αρνητικά στοιχεία της ζωής  μας, ενώ εμφανέστατα υπάρχουν και τα θετικά;

Ας διαγράψουμε για λίγο από τη μνήμη μας την έννοια της λέξης «γιατί» κι ας παρατηρήσει καθένας μας τον εαυτό του τη στιγμή που συμβαίνουν οι αρνητικές σκέψεις.

Πάρε λίγο χρόνο…Συγκεντρώσου , χαλάρωσε λιγάκι..

Φαντάσου πως είσαι ο βασικός πρωταγωνιστής σε μια σημαντική στιγμή στην πλοκή μιας κινηματογραφικής ταινίας , ενός θεατρικού έργου , αν προτιμάς...

Παρατήρησε τον εαυτό σου σα να είσαι ένα τρίτο πρόσωπο, ενδεχομένως ένας θεατής που παρακολουθεί με ενδιαφέρον.

Πώς μιλάς; Πώς συμπεριφέρεσαι; Πού βρίσκεσαι; Ποιοι άλλοι είναι εκεί, είτε κυριολεκτικά , είτε στη σκέψη σου; Ποιες συνθήκες έχουν προηγηθεί και ποιες λαβαίνουν χώρα τώρα;

Είσαι πραγματικά ο εαυτός σου ή εκπροσωπείς μια εκδοχή του εαυτού σου;

Σου κάνει καλό αυτό που βιώνεις ή θα προτιμούσες να βιώνεις κάτι διαφορετικό;

Πώς θα μπορούσες να βιώνεις κάτι διαφορετικό;

Αν άλλαζες ποια δεδομένα;

Εμπρός, γίνε ο σκηνοθέτης του δικού σου ρόλου.

Φτιάξε τα λόγια σου, βελτίωσε τις κινήσεις σου , τους μορφασμούς σου, βγάλε ή πρόσθεσε ανθρώπους και αντικείμενα από δίπλα σου, εστίασε στη στιγμή και σε αυτά που σε εκπροσωπούν στ’ αλήθεια.

Δύσκολο;

Δεν πειράζει.

Κάνε όμως μια αρχή.

Ξεκίνα με κάτι από όλα τα παραπάνω.

Ξεκίνα με μια βασική θετική σκέψη…ότι μπορείς να τα καταφέρεις.

Ελένη  Άννα Καλούδη

Υπεύθυνη Υπηρεσίας Συμβουλευτικής Φοιτητών